Plantage tour

´´Plantage tour´´

Suriname heeft onze interesse al jaren geleden aangewakkerd. Het is een interessant en fascinerend land met weinig bevolking en veel verschillende godsdiensten en culturen. Van heel de wereld is Suriname het land met het meeste groen, maar liefst 94%. Aangezien Suriname een voormalig kolonie van Nederland was en de officiële taal Nederlands is, komt ons veel bekend voor. Stadsnamen als Katwijk, Lelydorp en Nieuw-Amsterdam maken het komisch en tevens een drijfveer om daar een bezoek aan te brengen. Van de gelegenheid om fietsen te huren kunnen wij als Nederlanders dat natuurlijk niet weerstaan, dus besluiten wij om met de tweewielers de omliggende dorpjes en natuur te verkennen.

Het leuke van het fietsen is om de omliggende dorpjes met van-thuis-uit-bekende-stadsnamen te zien. Al snel komen wij erachter dat de dorpen weinig voorstellen: een hotel, een tankstation, een restaurant, een paar overstekende honden en VVV (lees: veel verdwaald vuilnis). Het vuilnis is zonde, want de natuur is zo mooi en door het rondslingerende afval ziet Suriname er al snel armoedig uit.

Wij zouden niet de eerste toeristen zijn die een fietstocht gaan maken rondom Paramaribo en die zo rood en verband als kreeften terugkeren naar verblijfplaats. Dit proberen wij te voorkomen door nog vóór de fietstocht een dikke beschermlaag van zonnebrand op te smeren. In de rugzak een zonnebrandfabriek en wij zetten voet op de trapper.
In onze fietstocht nam ik het voortouw en leidde het Thijspeloton van stempelpost naar stempelpost. Van vertrekpunt, met de fietsen op de boot naar de overkant en naar de eerste bestemming (Peperpot) verliep alles op rolletjes. Peperpot was een oude koffieplantage. Deze plantage is "vergeten" en is helemaal begroeid. Het is mogelijk om met de fiets door de oude verlaten plantage te fietsen. De geschiedenis achter Peperpot is erg confronterend. Daar waar de slaven begin 19e eeuw begonnen met ploeteren op de plantages, fietsen wij nu doorheen.

Met op de achtergrond een paar krekels stappen wij op onze paarden en trappen wij door. Er is een pad gemaakt dwars door de plantage heen waar toeristen overheen kunnen wandelen om de beboste plantage te zien. Op onze hoede als een vos voelden wij ons, want wij waren niet alleen.. de leguanen vlogen om onze oren en de apen kropen over het pad, of andersom? Veel dieren zijn gespot door de vier musketiers, maar nog altijd heb ik mijn missie niet weten te volbrengen. Het zien van een Toekan lijkt mij zo ontzettend gaaf, dat ik dat als missie heb gesteld.

Het Thijspeleton, met nog altijd ik voorop, trapt door naar de volgende bestemming: Nieuw-Amsterdam. Met in de ene hand de fietsroute en in de andere hand het stuur gaat de tocht verder.
Na een paar kilometer besluit ik een lokale aan te spreken en de weg te vragen. Oeps.. we fietsen verkeerd. Daar blijft het niet bij, want ik weet het te presteren twee keer fout te fietsen. De kleine wegen en straten staan niet op de kaart aangezien de kaart een schaalverdeling van 1:10 km heeft, althans zo luidt mijn excuus.

Het Thijspeleton steekt bij Nieuw-Amsterdam de Surinamerivier over. Van daar uit is het langalanga (lees: alsmaar rechtdoor) naar Paramaribo. Inmiddels voor de vijfde keer op een dag ingesmeerd. De zon is zodanig fel dat je al voor het ontbijt verbrand bent. Laat staan als je een hele dag gaat fietsen.. goed insmeren is de oplossing! Bij aankomst in Paramaribo wacht ons een heerlijke lunch tegemoet bij De Gadri met welverdiend koude Parbobier.

Deze dag hebben wij veel gezien van de omgeving en veel geleerd over de geschiedenis van de plantages. Zo zijn veel van de stadsnamen in Suriname bekend bij ons thuis, zoals Alkmaar. Deze stadsnamen komen uit de tijd waarin er op de plantages wordt gewerkt met slaven. De plantage-eigenaar geeft de plantage de naam van zijn stadsherkomst, bijvoorbeeld Alkmaar, Dordrecht, Katwijk, Groningen, Domburg, Frederiksdorp (Frederiksdorf), Berlijn, etc. Vandaar dat er in Suriname veel bekende Nederlandse stadsnamen voorkomen.