Op weg naar ontspanning

Op dit moment zitten Dirk en ik met een glas koud bier naar de kabbelende zee van Koh Tao te luisteren om inspiratie op doen voor het volgende verslag. Om nog even op Siem Reap ( Cambodja) terug te komen.... de derde en vierde dag zijn we nogmaals met onze tuktuk op pad gegaan om nog een paar prachtige tempels te bezoeken. Omdat de tempels allemaal in verschillende eeuwen zijn gebouwd en voor verschillende doeleinden kom je dus steeds iets nieuws tegen. Ondanks de pracht en het imponerende effect van de immens grote tempels werden we toch ook wel zo langzamerhand "tempel moe". Daar hebben we heerlijk aan toegegeven want de laatste dag hebben we in een nabij gelegen hotel een frisse duik in het zwembad genomen. Inmiddels kwam er een einde aan onze tijd in Siem Reap. Met pijn in ons hart namen we afscheid van de mensen in Baca Villa en van de Cambodjaanse bevolking. Het is geen vaarwel maar wat mij betreft een tijdelijk afscheid. Want wie weet kom ik hier terug met een heel ander doel...Vrijwilligerswerk doen in een land wat op alle fronten hulp kan gebruiken, lijkt voor mij op dit moment nog steeds een geweldige uitdaging. Wie wil er met me mee??? Cambodja, voor ons het land van de tegenstellingen. Een arm land, wat arm zal blijven ondanks de relatief hoge prijzen die er van de toeristen wordt gevraagd. Daar is niets mis mee als het de bevolking maar ten goede komt....wij hebben zo onze twijfels. De verhouding is hier scheef, arm blijft arm. Het is duidelijk merkbaar dat de oorlogen die dit land recent nog heeft meegemaakt zijn sporen achterlaat, generaties lang. Een hoop kennis is letterlijk verloren gegaan. 70% van de bevolking leeft op het platteland en blijft achter in zijn ontwikkeling. Daar wordt niets aan gedaan. Ook bijzonder is het feit dat 70% onder de 30 jaar is. Dit is het bittere resultaat vaneen burgeroorlog.
Enfin, de volgende dag stond in het teken van 'reizen' en wel : 24 uur om van Siemp Reap naar Koh Tao (Thais eiland) te komen. Ondanks vertragingen verliep alles goed. In en uit stappen zonder dat iemand je vertelt waarom of hoe nu verder, maakt het wat spannend. Het aller-spannendste was de grensovergang van Cambodja naar Thailand. Achteraf viel dit reuze mee .Het nam slechts anderhalf uur in beslag..je steekt de grens te voet over en het is niet te beschrijven wat je dan allemaal ziet. Het was dat wij van Cambodja naar Thailand gingen dus van relatief arm naar rijker; als je dit andersom zou doen heb je het gevoel dat je in de middeleeuwen beland bent, echt! Mensen te voet met enorme karren met handelswaar achter zich aan zeulend de grens over. Een kar die we al hadden gadegeslagen (en waarbij wij dachten hoe kan dit goed gaan) bezweek onder de enorme lading goederen.Enfin, na overstappen,overstappen etc namen we de nachtbus van Bangkok naar Chumhpong waar we vanochtend (15/8) in alle vroegte ( 5 uur) op de pier van Chumphong werden afgezet. Om 7 uur vertrok de ferry naar Koh Tao.
Inmiddels zijn we aangekomen op een prachtige baai waar we heel romantisch slapen ( viewpoint Koh Tao) maar zeer basic. Klamboe, heeeel erg warm, koud water ( Marc dacht eerst dan Luuk te lang gedoucht had), ventilator, geen kast, buitenbadkamer (?), zeer primitief (lijkt erg op de jungle trekking in Thailand van vorig jaar….)maar met een prachtig uitzicht en daar gaat het nu even om. Dit is slechts voor 3 nachten dus gaan we nog op zoek naar iets anders. De jongens zijn begonnen met hun duikcursus en zijn helemaal in hun element. Tot zover dit verslag vanuit een zeer warm backpackers-eiland….

P.S Erg leuk dat jullie trouw onze reisverhalen lezen. Bedankt alvast voor de reacties!