Vriendinnenweekend
Door: Paola
Blijf op de hoogte en volg Paola, Dirk, Marc en Luuk
24 Maart 2012 | Cambodja, Khett Siem Reab
Inmiddels zijn Laura, Gemma en Agnita volop in het Nederlandse ritme terug maar ik weet zeker dat deze korte vakantie hen een ongelofelijke nieuwe kijk op Cambodja heeft gegeven. Het waren dagen waarin ik gepoogd heb een indruk te geven van de diverse kanten van Cambodja. Natuurlijk van Siem Reap, maar ook van de Angkor Wat en het plattelandsleven. Zo kon ik hen laten zien hoe ik doordeweeks leef en hen mee laten beleven hoe het voelt om hier iets voor de mensen te kunnen doen. De gesprekken met Jan (van de Cambodia Dutch Organisation ) waren ook verhelderend en aangrijpend. Duidelijk werd het hen in ieder geval dat het sponsorgeld echt goed besteed wordt. Er wordt serieus over nagedacht wie geholpen wordt. Er wordt namelijk van de lokale mensen zelf ook wel iets verwacht, bijvoorbeeld dat ze meehelpen met bouwen van eigen huis of toilet, verbouwen van groenten, proberen een beetje “self supporting” te zijn.. Naast dit alles was het vooral een waardevol geschenk om met 4 vriendinnen bij elkaar te zijn en vreugde en verdriet samen te delen. Tranen van blijdschap en ontroering. Deze dagen samen maakt de band tussen ons steviger dan ooit…..
Allereerst maakten wij een fietstocht langs de rivier (degene die ik ook met Jacques al had gemaakt). Het was warm maar met fietsen vang je toch wat wind. Allerlei mooie tafereeltjes doemden op. Van lokale markt tot “tuincentrum”, van scholen tot weeshuizen ( iets waar je somber van wordt), van het drukke stadverkeer naar zandpaden, van gebouwen en winkels naar Lotusbloemen velden. Fietsen doet iets met je.
Zondag zaten wij om 6 uur al in de tuktuk om naar de Angkor Wat te gaan. Het was gewolkt dus de zonsopgang was niet te zien. De prachtige tempels zagen er indrukwekkend uit. En dan te bedenken dat dit uit de 10e stamt. Als laatste bezochten wij de AngkorWat, juist toen de meeste mensen dit wilden ontvluchten vanwege de hitte. De AngkorWat is de beste bewaarde tempel uit die tijd. Het is gewoonweg schitterend. In de namiddag hebben wij ons getrakteerd op een “cooking-class”. Je had Agnita moeten zien….helemaal in haar element met al die kruiden en verse specerijen. Wij maakten allemaal een voor,hoofd en nagerecht. Het was goddelijk lekker, veel maar vooral erg leuk om te doen. Daarna met elkaar de gerechten gegeten.
Maandag heb ik hen het platteland van Chhuk laten zien, het huis waar ik doordeweeks woon bezocht en langs een schooltje gegaan. Het volunteerhouse maakte nogal indruk op de dames. Inmiddels raak ik eraan gewend maar primitief is het zeker. Ook de healthcare waar ik werk konden wij niet overslaan natuurlijk. Met twee ossenkarren zijn we nog verder het binnenland in gegaan dan ik was geweest. Daar wonen zeer arme mensen. De kinderen kunnen niet naar school vanwege de afstand maar ook omdat ze mee moeten helpen om op de andere kinderen te passen. De ouders zijn soms dagen weg om te werken voor de rijke boeren. Ze wonen vaak in krotten van hutjes zonder water. Jan is hier druk bezig om inzichtelijk te krijgen wie er als eerste geholpen moet worden en wat er allemaal gedaan moet worden. De rit met de ossenkar was avontuurlijk. Door kleine beekjes en zandpaden. We hielpen nog een boer die met zijn kar vast zat in de modder. Ook nog een oude tempel gezien. De hele omgeving met al die zwaaiende kindjes, de rijstvelden en de primitieve leefomstandigheden waar de lokale mensen in leven. De avond sloten wij af met dr. Fish en een voetmassage.
De volgende dag vertrokken Laura, Gemma en Agnita om 9 uur met de taxi naar Bangkok. Ontzettend dankbaar voor dit bijzondere bezoek, met een brok in mijn keel, de warme stoffige wind door mijn haar en enkele boodschappen in mijn rugzak ga ik op weg naar Chhuk waar ik mijn derde week in zal gaan.
Allereerst maakten wij een fietstocht langs de rivier (degene die ik ook met Jacques al had gemaakt). Het was warm maar met fietsen vang je toch wat wind. Allerlei mooie tafereeltjes doemden op. Van lokale markt tot “tuincentrum”, van scholen tot weeshuizen ( iets waar je somber van wordt), van het drukke stadverkeer naar zandpaden, van gebouwen en winkels naar Lotusbloemen velden. Fietsen doet iets met je.
Zondag zaten wij om 6 uur al in de tuktuk om naar de Angkor Wat te gaan. Het was gewolkt dus de zonsopgang was niet te zien. De prachtige tempels zagen er indrukwekkend uit. En dan te bedenken dat dit uit de 10e stamt. Als laatste bezochten wij de AngkorWat, juist toen de meeste mensen dit wilden ontvluchten vanwege de hitte. De AngkorWat is de beste bewaarde tempel uit die tijd. Het is gewoonweg schitterend. In de namiddag hebben wij ons getrakteerd op een “cooking-class”. Je had Agnita moeten zien….helemaal in haar element met al die kruiden en verse specerijen. Wij maakten allemaal een voor,hoofd en nagerecht. Het was goddelijk lekker, veel maar vooral erg leuk om te doen. Daarna met elkaar de gerechten gegeten.
Maandag heb ik hen het platteland van Chhuk laten zien, het huis waar ik doordeweeks woon bezocht en langs een schooltje gegaan. Het volunteerhouse maakte nogal indruk op de dames. Inmiddels raak ik eraan gewend maar primitief is het zeker. Ook de healthcare waar ik werk konden wij niet overslaan natuurlijk. Met twee ossenkarren zijn we nog verder het binnenland in gegaan dan ik was geweest. Daar wonen zeer arme mensen. De kinderen kunnen niet naar school vanwege de afstand maar ook omdat ze mee moeten helpen om op de andere kinderen te passen. De ouders zijn soms dagen weg om te werken voor de rijke boeren. Ze wonen vaak in krotten van hutjes zonder water. Jan is hier druk bezig om inzichtelijk te krijgen wie er als eerste geholpen moet worden en wat er allemaal gedaan moet worden. De rit met de ossenkar was avontuurlijk. Door kleine beekjes en zandpaden. We hielpen nog een boer die met zijn kar vast zat in de modder. Ook nog een oude tempel gezien. De hele omgeving met al die zwaaiende kindjes, de rijstvelden en de primitieve leefomstandigheden waar de lokale mensen in leven. De avond sloten wij af met dr. Fish en een voetmassage.
De volgende dag vertrokken Laura, Gemma en Agnita om 9 uur met de taxi naar Bangkok. Ontzettend dankbaar voor dit bijzondere bezoek, met een brok in mijn keel, de warme stoffige wind door mijn haar en enkele boodschappen in mijn rugzak ga ik op weg naar Chhuk waar ik mijn derde week in zal gaan.
-
24 Maart 2012 - 15:57
Marlou:
Wat een leuk verslag weer, jammer dat je vriendinnen nu weer weg zijn maar jou kennende sla je je er wel doorheen, genoeg te doen als ik dat allemaal zo lees. Veel succes met je werk daar en hou je taai (spinnen!). -
24 Maart 2012 - 16:05
Romy&Ton:
He lieve Paoltje,
Mooi verhaal weer en hoe ging t deze week zo helemaal ' alleen'? Terwijl ik jou op mijn verjaardag even kon zien en horen vanuit de tuktuk, genoot jij van je bijzondere gezelschap. Heerlijk meid. Nog 2 weken te gaan. Geniet er, ondanks het keiharde werken en de schrijnende 'gevallen' , met volle teugen van! Liefs -
24 Maart 2012 - 17:46
Nicolette:
Hey Paola,
Wat byzonder om je verhalen te lezen, krijg steeds meer respect voor wat je doet daar! Ik was afgelopen 9 dagen op Curacao bij mijn zus en Yara, zelfs daar zie je veel armoede en hele slechte huisjes, maar het lijkt in niets op wat jij daar ziet, ook zijn de mensen op Curacao nogal lui, ze zouden best wat aan hun situatie kunnen doen, dus een heel verschil!!
De tijd vliegt voorbij he, ik wens je nog heel veel succes daar je laatste weken en ben blij dat ik je ervaringen mag meelezen!
Liefs Nicolet -
24 Maart 2012 - 21:32
Gemma:
Hoi Paoltje, wat een goed werk doe je daar. Ik ben zo blij dat ik gezien heb waar je werkt en wat een nuttigge dingen je daar allemaal doet. Wat een ervaring, iets om nooit te vergeten. Ik had het niet willen missen. Bedankt voor wat je ons allemaal hebt laten zien. Love u -
24 Maart 2012 - 23:34
Nr 15:
He Paola,
Je verblijf vliegt voorbij, heel veel suc6 en vooral veel plezier!! -
25 Maart 2012 - 08:01
Agnita:
Hallo Paoltje,
Het was echt onvergetelijk! Leuk om de foto's te zien.
Hier inderdaad weer in het gewone, woelige tempo.
Sterkte voor de komende werkweek
xxxxx -
31 Maart 2012 - 13:36
Zusje:
Lieve Paol,
het waren geweldige dagen! Ze vlogen helaas voorbij. En ik had graag nog wel wat langer willen blijven. Het ritje op de oskarren, zien hoe de mensen daar wonen en leven, blije kindergezichtjes, rijen wachtenden op de dokterspost, bijzondere oude gebouwen van de Ankor Wat en niet te vergeten onze 'gids', heerlijk Cambodjaans eten/koken, lokale marktjes, de fietstocht en de prachtige lotusvelden....en de hitte! Ik heb genoten! Bewondering wat je daar allemaal doet en hoe je leeft! En het verhaal van Jan heeft inderdaad diepe indruk achtergelaten. Wat een bijzonder verhaal hoe hij in Cambodja is blijven hangen en wat voor goed werk hij daar doet. Petje af!
kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
