Onderwater wereld

Vanuit Java zijn we met de veerboot en auto in Anturan (Lovina Beach, Bali) beland. In een kleine “homestay” Gede Homestay waar Paola al twee kamers had gereserveerd. Het zag er schattig uit. Een paar basic maar schone bungalowtjes op ongeveer 50 m van het strand. Een Balinese familie runde dit kleine bedrijfje. De sfeer was goed en wij zaten tussen de locals ( weinig toeristen, jippie!!), aan het strand waar ’s avonds een mooie zonsondergang te zien was. Wij zouden hier bijkomen van onze fietservaringen, maar ook een duik gaan maken. Wij besloten te gaan duiken in Tulamben waar een oud US wrak zou liggen. We…¬? Nou ja, Luuk, Dirk & Marc. Paola besloot lekker op het strand te verblijven. Daar heeft ze een strandwandeling gemaakt en lekker gerelaxt. Goed, op naar het duiken. Wij werden in de ochtend opgehaald door een busje en haalden onze duikspullen op. Toen dit geslaagd was reden wij naar de duikplaats. Helaas duurde het ritje wel ruim 2 uur. Toen we daar aankwamen trokken we onze duikspullen aan en kregen een ‘opfris-les’ van de duikleraar. Na dit praatje liepen we het water in. Dirk was best zenuwachtig want het was alweer 2 jaar geleden voor hem. Luuk en ik hadden vorig jaar nog ons PADI gehaald in Thailand. Dit keer dus niet eerst met een boot de zee op maar met duikpak en flessen de zee in lopen. Er lagen grote stenen in het water en de golven mochten er ook zijn. Makkelijk was het dus niet, maar het lukte ons wel. Daarna gingen we onder water. Het water was kraak helder en nog geen 30 meter vanuit het strand lag er een groot oorlogsschip van de Amerikanen op de bodem. Dit was een erg gaaf gezicht. Er zwommen heel veel (kleurrijken) vissen en het koraal was prachtig. Deze duik duurde 45 minuten. Het water uitkomen was ook weer een klus op zich, door al die stenen en de grote golven. Toen we uit het water waren, konden wij ons lekker opwarmen in de zon en kregen we een lekker bakje rijst als lunch. Na dit uurtje pauze zijn we weer het water ingegaan. Ook nu zagen we allemaal mooie vissen en prachtig koraal. Dirk zag zelfs een barracuda. Opeens zagen we een grote schaduw boven onze hoofden. Het leek wel een boot of zo. Maar het bleken honderden zilveren vissen te zijn. De vissen zwommen op een gegeven moment om ons heen. Toch geen piranha’s ?? Nee hoor….onschuldige visjes die nieuwsgierig naar ons waren. Pfffff….Deze duik duurde 42 minuten. Luuk had lucht tekort dus die moest op het laatst de zuurstof delen met de instructeur. Gelukkig bleef Luuk rustig hieronder en ging het verder allemaal prima. Ik voelde mij als een vis in het water en heb super genoten net zoals Dirk en Luuk. Nadat we het water zijn uitgekomen en de duikspullen weer waren ingeladen reden we terug naar het duikhuisje. Nu duurde de rit bijna 3 uur…Lang genoeg om lekker even in slaap te dommelen en gelukkig te zijn dat alles goed verlopen was. Al met al, een hele leuke duikervaring.

De dag erop ging de wekker om 5:30 uur. Ditmaal gingen we dolfijnen spotten. Op een licht motorbootje vaarden we om 6:00 uur al op de zee. Maar helaas waren we niet de enige die dit van plan waren. Het was prachtig weer en we hebben een aantal mooie herinneringen opgeslagen. Sommige dolfijnen hadden er zin in en maakten mooie salto’s in zee. Weer andere sprongen soms zomaar voor de boot alsof ze met ons wilden spelen. We hebben genoten van dit spektakel. Foto’s maken was erg lastig, want voordat je camera een foto wilde vastleggen was de dolfijn alweer weg. Maar toch bleef het een zeer mooi gezicht om deze dolfijnen in zee zo vredig te zien zwemmen. Om 7:30 uur meerde we aan bij het bungalowtje en zijn we lekker gaan ontbijten.