Een toeter op een scooter
Door: Paola en Luuk
Blijf op de hoogte en volg Paola, Dirk, Marc en Luuk
19 Augustus 2011 | Indonesië, Malang
Na een nacht waarin we twee uur lang wakker werden gehouden door de drie verschillende moskeeën die door elkaar heen zaten te tetteren van 4 uur ´s nachts tot 6 uur ´s morgens, zijn we toch in slaap gekomen met o.a. ooglapjes op, kussens over onze hoofd en met oordopjes in. Toch stonden we fris en fruitig op.
Deze dag was het plan om via de stad Malang en door de plaatselijke dorpjes te fietsen met als einddoel het dorpje van de gids. Villa Hollanda ligt op de top van een heuvel en van daaruit begon onze fietstocht (50 km). Het was een aardige afdaling, waarbij we voordurend op onze remmen stonden. Woensdag 17 augustus is de dag van de onafhankelijkheid van Indonesië en we kwamen onderweg naar beneden een hele leuke ceremonie meegemaakt, met allerlei prachtige klederdrachten. Jammer genoeg niet alles kunnen zien ivm de tijd. Iedereen was vrolijk en blij en het was prachtig weer.
In de middag hebben we geluncht in een koloniale restaurant Toko ´´oen´´. Een restaurant uit 1930 waar vroeger veel Nederlanders kwamen voor een gezellige avond. De fietstocht ging verder langs drukke wegen en slecht wegdek. We reden door Malang, een grote stad waar vroeger veel Nederlanders woonden. Een prachtige straat met oude koloniale huizen en hoge palmbomen langs de straat. Erg mooi. Verder fietsten we door kleine dorpjes waar wij nog het echt boerenleven zagen. Zo waren er mannen die de grond aan het ploegen waren met ossen en een vrouwtje die haar rijst aan het bewerken was. Ook bezochten wij de plaatselijke chipsfabriek. De vrouwen doen alles met de hand, aardappels schillen en schaven, knoflooksaus maken voor de marinade, alles buiten keurig in rijtjes leggen om te laten drogen. Erg veel werk voor maar 4 euro per dag. In het droge seizoen doen ze al het voorwerk, omdat de aardappelschijfjes kunnen drogen in de zon. In het natte seizoen wordt alles afgebakken en ingepakt. Lokale mensen die je willen aanraken, toe juichen en het super gaaf vinden om een bezienswaardigheid op de fiets te zien in hun dorpje. Oudere vrouwtjes die op het land hadden gewerkt en zich hadden gewassen in de rivier. Dat zag je aan het emmertje met wat zeep en een tandborstel erin. Tandenborstel leek ons iets te veel van het goede, omdat van de meeste vrouwtjes maar slechts 1 tand hebben. Ze waren allerliefst en hartelijk. Ze vroegen zich af waarom de gids zulke mooi, knappe blanke mensen door de dorpjes begeleiden. Ze raakten ons aan en vonden ons helemaal geweldig. Met rijstvelden aan onze beiden zijden genoten we van het weer en de omgeving. Van rietsuiker tot rijst, alles groeit er en alles wordt met de hand bewerkt. Mensen die naar paling zoeken tussen de rijstvelden. Een hele dag werken voor een paar euro in de rietsuiker velden om te kappen en om te transporteren naar de suikerfabriek. Onze eindbestemming is in zicht en we sluiten deze dag af in een prachtig Javaans restaurant met een kopje thee.
De volgende dag prachtig gefietst weer door Malang, theeplantage en tempel. Er stonden aardig wat kilometers (45 km) op het programma en met deze warmte valt het niet altijd mee. Toen wij toegejuicht werden door moslim kindertjes in prachtige kleding besloten we een bezoekje te brengen aan de school. We werden als helden ontvangen en iedereen wilden met ons op de foto. Zelfs de leerkrachten en de directeur. Ze vroegen waar we vandaag kwamen en moesten het opschrijven. Waarschijnlijk om een grote foto af te drukken. Onze gids vertelden dat het heel bijzonder is als blanke mensen een school bezoeken. De foto zal zeker getoond worden als de inspectie langskomt. We vervolgden onze tocht naar de theeplantage. We kregen een rondleiding door de fabriek en jammer genoeg liepen ze een dag achter en konden we ze niet aan het werk zien bij de machines. Het was een leuke dag, maar niet zo mooi als dat van de dag ervoor. In de middag zijn we nog naar de bloemenmarkt geweest en de vogeltjesmarkt. Bloemen markt was leuk. Je herkent de bloemen die ze ook hier in Nederland hebben. De vogeltjesmarkt vond ik hartstikke zielig. Niet alleen vogeltjes worden verkocht, maar ook apen, slangen, crevat, schildpadden, toekan, uilen ga zo maar door! Te zielig voor woorden. Maar dit heeft ook te maken met de econommie van het land. Iedereen wilt geld verdienen en dat doen ze dan op foute manieren.
Wat wel altijd spannend blijft is het fietsen langs de grote weg. Snelwegen zijn hier niet. Je moet je de provinciale wegen voorstellen waar geen verkeersregels gelden en waar iedereen gebruik van maakt. Vrachtauto’s, jeeps, scooters, fietsers , pick-ups vol met groente en fruit, volgeladen pick-ups met rietsuiker etc. Iedereen wil van A naar B, en het liefst zo snel mogelijk. Dus…toeteren, veel toeteren, inhalen op de meest onmogelijke momenten, niet letten op de doorgetrokken streep, niet letten op de snelheid, gewoon gaan! Het lijkt wel of ze dit met elkaar afgesproken hebben, want ze letten wel weer goed op elkaar en worden niet boos als er een auto bijna de greppel ingereden wordt. Er reed zelfs een politieauto zonder licht, nou ja!!
Deze dag was het plan om via de stad Malang en door de plaatselijke dorpjes te fietsen met als einddoel het dorpje van de gids. Villa Hollanda ligt op de top van een heuvel en van daaruit begon onze fietstocht (50 km). Het was een aardige afdaling, waarbij we voordurend op onze remmen stonden. Woensdag 17 augustus is de dag van de onafhankelijkheid van Indonesië en we kwamen onderweg naar beneden een hele leuke ceremonie meegemaakt, met allerlei prachtige klederdrachten. Jammer genoeg niet alles kunnen zien ivm de tijd. Iedereen was vrolijk en blij en het was prachtig weer.
In de middag hebben we geluncht in een koloniale restaurant Toko ´´oen´´. Een restaurant uit 1930 waar vroeger veel Nederlanders kwamen voor een gezellige avond. De fietstocht ging verder langs drukke wegen en slecht wegdek. We reden door Malang, een grote stad waar vroeger veel Nederlanders woonden. Een prachtige straat met oude koloniale huizen en hoge palmbomen langs de straat. Erg mooi. Verder fietsten we door kleine dorpjes waar wij nog het echt boerenleven zagen. Zo waren er mannen die de grond aan het ploegen waren met ossen en een vrouwtje die haar rijst aan het bewerken was. Ook bezochten wij de plaatselijke chipsfabriek. De vrouwen doen alles met de hand, aardappels schillen en schaven, knoflooksaus maken voor de marinade, alles buiten keurig in rijtjes leggen om te laten drogen. Erg veel werk voor maar 4 euro per dag. In het droge seizoen doen ze al het voorwerk, omdat de aardappelschijfjes kunnen drogen in de zon. In het natte seizoen wordt alles afgebakken en ingepakt. Lokale mensen die je willen aanraken, toe juichen en het super gaaf vinden om een bezienswaardigheid op de fiets te zien in hun dorpje. Oudere vrouwtjes die op het land hadden gewerkt en zich hadden gewassen in de rivier. Dat zag je aan het emmertje met wat zeep en een tandborstel erin. Tandenborstel leek ons iets te veel van het goede, omdat van de meeste vrouwtjes maar slechts 1 tand hebben. Ze waren allerliefst en hartelijk. Ze vroegen zich af waarom de gids zulke mooi, knappe blanke mensen door de dorpjes begeleiden. Ze raakten ons aan en vonden ons helemaal geweldig. Met rijstvelden aan onze beiden zijden genoten we van het weer en de omgeving. Van rietsuiker tot rijst, alles groeit er en alles wordt met de hand bewerkt. Mensen die naar paling zoeken tussen de rijstvelden. Een hele dag werken voor een paar euro in de rietsuiker velden om te kappen en om te transporteren naar de suikerfabriek. Onze eindbestemming is in zicht en we sluiten deze dag af in een prachtig Javaans restaurant met een kopje thee.
De volgende dag prachtig gefietst weer door Malang, theeplantage en tempel. Er stonden aardig wat kilometers (45 km) op het programma en met deze warmte valt het niet altijd mee. Toen wij toegejuicht werden door moslim kindertjes in prachtige kleding besloten we een bezoekje te brengen aan de school. We werden als helden ontvangen en iedereen wilden met ons op de foto. Zelfs de leerkrachten en de directeur. Ze vroegen waar we vandaag kwamen en moesten het opschrijven. Waarschijnlijk om een grote foto af te drukken. Onze gids vertelden dat het heel bijzonder is als blanke mensen een school bezoeken. De foto zal zeker getoond worden als de inspectie langskomt. We vervolgden onze tocht naar de theeplantage. We kregen een rondleiding door de fabriek en jammer genoeg liepen ze een dag achter en konden we ze niet aan het werk zien bij de machines. Het was een leuke dag, maar niet zo mooi als dat van de dag ervoor. In de middag zijn we nog naar de bloemenmarkt geweest en de vogeltjesmarkt. Bloemen markt was leuk. Je herkent de bloemen die ze ook hier in Nederland hebben. De vogeltjesmarkt vond ik hartstikke zielig. Niet alleen vogeltjes worden verkocht, maar ook apen, slangen, crevat, schildpadden, toekan, uilen ga zo maar door! Te zielig voor woorden. Maar dit heeft ook te maken met de econommie van het land. Iedereen wilt geld verdienen en dat doen ze dan op foute manieren.
Wat wel altijd spannend blijft is het fietsen langs de grote weg. Snelwegen zijn hier niet. Je moet je de provinciale wegen voorstellen waar geen verkeersregels gelden en waar iedereen gebruik van maakt. Vrachtauto’s, jeeps, scooters, fietsers , pick-ups vol met groente en fruit, volgeladen pick-ups met rietsuiker etc. Iedereen wil van A naar B, en het liefst zo snel mogelijk. Dus…toeteren, veel toeteren, inhalen op de meest onmogelijke momenten, niet letten op de doorgetrokken streep, niet letten op de snelheid, gewoon gaan! Het lijkt wel of ze dit met elkaar afgesproken hebben, want ze letten wel weer goed op elkaar en worden niet boos als er een auto bijna de greppel ingereden wordt. Er reed zelfs een politieauto zonder licht, nou ja!!
-
19 Augustus 2011 - 15:16
Marion Holla:
Lieve Thijsjes,
Van mijn schoonmoeder, Moppie, heb ik jullie weblog adres gekregen. 2 Jaar geleden zijn Jos en ik met de kinderen naar Indonesie geweest, en jullie verhalen komen ons bekend voor. We vinden het leuk om alles te lezen.
Nog een fijn reis,
-
19 Augustus 2011 - 19:51
R&T:
Wat een mooie verhalen weer. En de fotograaf verdient ook een compliment hoor! Geniet nog lekker. Liefs -
19 Augustus 2011 - 20:07
Nonni:
Vanuit Montereale volgen wij nu jullie reisverslagen, weer prachtige verhalen en ook zo leuk geschreven....waar halen jullie de tijd vandaan?????knap hoor...en niet te vergeten met ook nog van die prachtige mooie foto's erbij,
Paola fiets jij ook al die 45...50 km ???? of ga je na 30 km lekker naast Agus zitten....en zo de mannen te volgen?? ha..ha..(geintje)....nog een fijne tijd liefs XXXX -
20 Augustus 2011 - 09:40
Moppie Holla:
Van Marion heb ik jullie weblog gekregen en net gelezen.
De vorige weblogs had ik van Lina gehad, Marion heeft me aangemeld maar dat werkt nog niet??
Ik heb hem meteen uitgeprint voor (schoon) moeder en geef hem af bij de receptie.
Wat hebben jullie een spannende reis met ook fietsen, heel anders dan een georganiseerde reis zoals wij in 1994 maakten!!! Maar ik herken veel omdat ik ook in dezelfde grote plaatsen kwam
nog heel veel plezier, groetjes xxx -
20 Augustus 2011 - 09:58
Moppie Holla:
Het is opgelost, ik heb nu jullie weblog ontvangen!!!!!!!!!!!!!!
Wat hebben jullie al veel foto's gemaakt, Lina en Angelo in Italië.
Groetjes -
20 Augustus 2011 - 17:05
Jolande:
Het klinkt weer fantastisch allemaal Een vracht nieuwe ervaringen! Ook wij maken van alles mee op ons niveau, maar dat hoor je later...... Geniet nog een paar weken en vertel ons mooie verhalen!! -
20 Augustus 2011 - 20:44
Sonja:
Spannend zo op de fiets tussen al dat verkeer. Leuk dat jullie daar een school hebben bezocht! Al die verkoop van die dieren lijkt mij ook niet echt leuk om te zien. Veel plezier nog verder met jullie bijzondere reis daar. -
21 Augustus 2011 - 15:45
Stel Voor.......:
Om jullie terugkomst wat te vergemakkelijken dat we hier een moskee dienst gaan instellen, de eene buur de dienst van 5 uur in de ochtend, nemen wij de 6 uur dienst voor onze rekening, je gaat het nog missen die heerlijke klok 's morgens vroeg. We gaan vast oefenen!! Leuk om jullie enthousiaste verhalen te lezen. Heel veel plezier en kijk uit voor al dat toeterende verkeer!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
